We kletsten, we aten, we kletsten, we dronken Koffie, we kletsten, we keken naar de foto's voor haar nieuwe Boek (mooi en veelbelovend!) en daar kletsten we natuurlijk over. Ze bracht een lading prachtige Schatten voor me mee en daarover raakten we zomaar weer aan de klets. En ineens moesten we rennen om de laatste trein te halen.
We chatted, we ate, we chatted, we drank Coffee, we chatted, we looked at the many, many Images for her new Book (they're really Great and Promising!) And of course we chatted about them. And oh, she brought me loads of vintage treasures. That made us chat some more. And then we had to run to catch the last train.
Ondertussen, zo bleek vanochtend, kroop een stel Bepaalde Types uit haar tas. Ik vond ze vanochtend tussen de overgebleven Havermoutkoekjes. Met een volle mond (wat ik persoonlijk erg onbeleefd vind) vroegen ze of ze een tijdje mochten blijven. Het schijnt dat Ingrid nogal druk is met haar nieuwe boek en ze verveelden zich daar toch wat in die Idyllische Uiterwaarden. Na lang onderhandelen spraken we af dat ik ze in juli op de trein zet. Naar het altijd Avontuurlijke Amsterdam, waar Ingrid dan hopelijk met haar tweede boek onder haar arm in Rust is neergestreken. Met alle tijd om weer voor Kleine Mensen te zorgen.
Meanwhile, it turned out this morning, some certain Types crept out of her luggage. I found them between the leftover Oatmeal Cookies. They asked, with Full mouths (which I personally think is a bit impolite) if they could stay for a while. It seems Ingrid is quite busy with her new book and they're a little bored. After a long negotiation we agreed that I'll put them on the Train mid July. To Amsterdam, where Ingrid by that time has settled down in peace and quiet, with her second book in her Pocket and all the time in the world to embrace these Little People again.
