Te geef #4

Het was onze eerste inkoop. We waren al geruime tijd fan van de mooie circusprent. Shirts, jurken, broekjes, rompers, we sleepten lá-dingen aan voor onze eigen kinderen vanuit Scandinavie of Engeland.
En wat waren we trots, de eerste dealer in Nederland.
Maar de zaken verliepen niet zo gladjes. Miscommunicatie, niet ontvangen orders, spookleveringen, eindeloze mailwisselingen, die dan weer wel, dan weer niet beantwoord werden.

We stoppen met Plastisock.
Want het moet allemaal ook vooral heel erg leuk blijven.

De afgelopen maanden hebben we via de outlet de laatste exemplaren voor schappelijke prijsjes van de hand gedaan. En toen was er ineens nog maar één muts.
En wat pijn in onze harten.



We nemen afscheid met het weggeven van deze muts. Heb/ken of wil je een baby. Pasgeboren of klein gekopt? Reageer op dit bericht voor 12 maart 23 uur bij voorkeur met bemoedigende woorden of wat oh's-en-ah's.
Uit zij die reageren trekken we - bekende procedure inmiddels - een winnaar.
Die hopelijk heel gelukkig is.
En dat verzacht voor ons dan weer de pijn.
Win-win zeg maar.

P.S. er komt een ander merk in de plaats van Plastisock! Nog even geduld...

Do Duns

Het is hier in één klap voorjaar! De nieuwe collectie van Duns is binnen. Mooie shirts, veel velours, kekke jurken... Vooruit, zolang de zon nog niet schijnt, koop je daar met extra voordeel een legging bij. Afdwingen, dat voorjaar!

De Vintage Vondsten van Vandaag

Verliepd

Het gebeurde vanmiddag om 13 uur. En het is officieel.
Ik ben op IEP!
Wat een lieve, lieve film. Wat een mooie beelden. Wat een geweldige paar. Een bijzonder vogeltje. Een lief vriendinnetje. En wat een decor!

Maar wat toch een nare ruzie*

Trailer hier
* Achterklap hier

Lekker stel

Dat ook volwassenen nog veel plezier kunnen hebben met rubberen piepbeestjes, fischer price pianootjes en plastic-fantastic rammelaars bewijzen Galia Durant en Carim Clasmann, sinds 2004 beter bekend als PSAPP. En die muziek? Toytronica. Dat het een naam heeft verneem ik nu pas en Wikipedia kent het gelukkig nog niet. Maar hey, het luistert heerlijk! Keer op keer. Al jááren.
En speciaal voor alle papierofielen onder u (helaas ook niet beschreven door Wiki) hier een lekker clipje, dat hopelijk riekt naar meer!

Ver-Starwars-t

Er werd al geruime tijd stilletjes gegniffeld. Als ik de trap op ging, naar beneden kwam, langs de letterbak. 'Zie je niets?', riepen ze in koor. En ik zag het niet. Echt niet.

Vliegende olifant voor niks

Je neemt een liniaal, een stanleymesje, een mes, lijm en een spijker zonder kop. Print deze PDF en neemt een kwartiertje de tijd om te werken aan je nieuwe papieren vriend. Want jij houdt van vliegende olifanten. Ja toch?

Bekijk ook deze stop-motion video waarin hij tot leven komt en z'n eerste vlucht maakt!

En voor wat betrekt de oranje JNY jurk in maat 122...?
Om 21.36 uur stipt en exact werd zomaar at random LAURA de winnaar! Mail je ons je adres?

(picture taken from paperkraft.net)

♥

Paus Gelasius I riep in 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn. Een meisje moet een brief schrijven aan de jongen, en de jongen een roos geven aan het meisje.

Is alles OK?

We kregen deze geweldige OK-lamp en zijn er zó blij mee.

Leuk om onder te lezen, maar ook erg handig om je van een winterdepressie af te helpen. Dus hier is alles OK!

Zondagmorgen

Gisteren

Een dag die goed past bij het liedje dat ik op de terugweg hoorde. Of was het andersom.

Thuisgekomen zocht ik op youtube, alwaar een wazig filmpje, een paar concertregistraties en een handjevol covers van niet ál te muzikale wereldburgers de schamele opbrengst waren.
Verder naar zijn site alwaar ik tot mijn lichte teleurstelling merkte dat het bij die ene CD in 2005 was gebleven. Waar ik destijds kennis mee maakte via een collega-met-een-vriendin-die-weer-iemand-kende-die-had-gebackpacked-in-Australië. En hij bleek dan weer de frontman te zijn van Powderfinger, waarvan we jaren eerder een CD kregen van een vriend die eveneens had rondgetrokken in Australië, en die zo te zien iets fanatieker te werk gingen. En gaan.

Maar goed, niet eenvoudig een youtube-filmpje plaatsen dus, deze keer.
Dan vraag ik hierbij iets meer inspanning om je te verplaatsen in míjn moment van gister:

Ga vooral hier even luisteren naar Yesterday's Gone.
En kijk dan ondertussen hiernaar:


Zing een stukje mee, als dat je gelukkig maakt:

You can sail on seven seas
Lend your heart out to who you please
Where ever you travel what ever you see
don't forget the love you got from me

Goodnight moon goodbye sun
What goes with you is all my love
I hope your best is yet to come
let's close the book what's done is done
'cos yesterday's gone

Zeg, hoe retro is dat?

Te geef #3

Terwijl we nog met volle teugen genieten van dikke sneeuwvlokken, bolbuikige sneeuwmannen en bloedstollende ijsballengevechten, beginnen we alvast met een deel van de voorjaarscollectie. Aan onze nieuwe vriendin Jenny de eer! Vanaf nu vind je in onze winkel de eerste (bont) bedrukte stukken van haar ontwerp en er volgt binnenkort meer. Ook van Snoozy, Duns en Maxomorra!

Omdat we graag willen weten wat we verkopen, hebben we een JNY-jurk een paar keer gewassen* en we zijn tevreden met het resultaat! Maar met vier jongens en een klein dametje onder de onzen, vindt deze jurk bij ons niet meteen een bestemming. Daarom geven we 'm weg!

Het is een maat 122, dus geschikt voor een dame van 5, misschien 6 jaar. Heb je er één die aan die voorwaarde voldoet of weet je wel iemand blij te maken met deze jurk, reageer dan voor 15 februari 21 uur op dit blog. Onder al die reageren trekken we at random een winnaar (dus reageer niet anoniem).

* over wassen gesproken: dat doen we hier tegenwoordig met Ecoballs. Tip!

Ik cross, jij crosst, wij crossen.

Het heeft dat kriebelende onderbuikgevoel, die onbedwingbare nieuwsgierigheid weer teruggebracht die ik als tiener had als ik de postbode het pad op zag lopen. Het zorgt al maanden voor een anti-sociale entrée na een lange werkdag: 'Hallo, hoe was jullie dag?' heeft plaats gemaakt voor 'Is er ook post?' Het heet Postcrossing en is -zoals je al begrijpt- reuzeleuk. Zeker als je voorkeuren aangeeft in je profiel. En helemaal als de afzender daaraan gehoor blijkt te hebben gegeven.

Zo ontving ik de afgelopen dagen uit Finland een kaart met daarop in een zakje een Moomins-comic uit de krant,


uit China een allerliefst pakketje met schattige tekeningetjes, een gelukszakje én mooie postzegels op de envelop,


en uit Amerika een mooie Belle and Boo kaart (haar eerste, mijn vijftigste!) en een kiekje van Obama.

Het is, bedenk ik me nu, misschien niet zozeer de post alleen, alswel de moeite die vreemden nemen om elkaar te verrassen.

Kortom, zeer aan te raden als nieuwe hobby!